Wat hebben het maken van beeld en mindset met elkaar gemeen? Van januari 2020 tot maart 2020 vond het leertraject ‘Jouw Kracht in Beeld‘ plaats, in het kader van de Nieuw Amsterdam Academie. In deze meerdaagse training zijn we met een groep van zes jongeren gaan ontdekken waar ze goed in zijn, waar ze plezier uithalen en waar hun passie ligt. Met dit als basis hebben de deelnemers geleerd om op een nieuwe manier naar zichzelf te kijken en nieuwe keuzes te maken. De uitkomst van dit leertraject was een eigen website, gemaakt door de deelnemers, waarop alle verhalen werden gebundeld.
De website is inmiddels verlopen, dus hier onder publiceren we de content ervan. Bij deze een blik terug in het archief! >>>
Onze Kracht In Beeld – vanuit de deelnemers
Wij, zes Amsterdamse jongvolwassenen, kwamen wekelijks samen voor een innerlijke reis. We kenden elkaar nog niet en verschilden in onze behoeften en interesses. Wel kwamen we overeen in wat we wilden: onze persoonlijke kracht een podium geven. Onder leiding van groeicoach Samir el Hadaoui en storyteller Fouad Lakbir gingen we als groep op zoek naar onze persoonlijke sweetspot. Daar waar onze kwaliteiten, doelen en plezier samenkomen.
We hadden een mooi avondprogramma gepland om ons werk te presenteren. Wegens de Covid-19 maatregelen kon dit niet doorgaan. Deze nieuwe omstandigheden motiveerden ons om een andere manier te bedenken om toch onze reis met jullie te delen.
Al onze vondsten zijn op deze website samengebracht. Hier kun je luisteren naar onze verhalen en kijken naar ons werk. Naast deze website is er ook een fysieke plek die je kan bezoeken. De etalage van New Metropolis Nieuw-West huisvest een maand lang onze eindexpositie. Met onze online en offline expositie willen we je inspireren en na laten denken over je eigen persoonlijke kracht.
Jouw kracht In Beeld – vanuit de trainers
De training ‘Jouw Kracht in Beeld’ is opgezet om jonge buurtbewoners van ontwikkelbuurten een boost aan zelfvertrouwen te geven. Wij bereiken dit door de jongeren te laten kennis maken met creativiteit (zoals fotografie) en door in de trainingen de jongeren te laten reflecteren op zichzelf, hun keuzes en de toekomst. Kritische zelfreflectie in combinatie met fotografie zorgt voor een nieuw manier van denken. Dat is dan ook precies wat wij graag willen.
Veel jongeren in ontwikkelbuurten zitten vast in een bepaald denkpatroon, maar door deze training te volgen, leren ze dat het ook anders kan.
Onze ervaring als trainers, die zelf ook uit deze buurten komen, bevestigt dit. Wat ons uit de ontwikkelbuurten en de daarbij horende negatieve manier van denken bracht, was fotografie. Iets wat door de omgeving niet werd begrepen, maar iets waar wij enorm veel kracht en dus ook zelfvertrouwen uit putten. Dit heeft er voor gezorgd dat wij een nieuwe en positieve manier van denken ontwikkelden, wat ons gebracht heeft naar waar we nu staan.
De trainers van dit project zijn Samir el Hadaoui en Fouad Lakbir. Peter Both was vanuit New Metropolis Nieuw-West de standplaats en facilitator van het project.
Saloua
Hi daar, wat leuk dat je een kijkje komt nemen op onze website! Ik ben Saloua. Een jonge vrouw, geboren en opgegroeid in Amsterdam west. Als kleuter was ik altijd al een tweede juf doordat ik anderen graag hielp waar nodig was. Daar waar er een conflict ontstond, kwam ik met een oplossing voor beiden. Wijs, bescheiden maar vastberaden de wereld iets mooier te maken. Ik houd van diepzinnige gesprekken, persoonlijke ontwikkeling, kennisoverdracht en draag een warm hart toe voor de medemens. Met in het bijzonder kinderen/jong volwassenen, dit leidde ertoe dat ik de lerarenopleiding ben gaan doen. Ik heb interesse in de diepere betekenis van de beweegredenen van de ander en ga graag in dialoog hierover. Om mij te verdiepen in wat mijn purpose, pleasure & power is, maakte ik de afgelopen periode een bijzondere innerlijke reis tijdens de coaching ‘kracht in beeld’.
Het moet zoals het moet. Precies zoals het zweeft in mijn verbeelding. Zo precies mogelijk graag… Altijd maar alles willen organiseren, structureren en ordenen. Cha-oooooos, laat het nou een keer los! Voel wat het is om niet te moeten… Durf een ander beeld te omarmen dan wat in de verbeelding schuift. Het is commitment, energie, en ik wil zo graag, waardering. Zie jij mij?
Altijd denken aan anderen en graven naar de diepere betekenis. Waarom is de ander zoals hij is? Kan ik je helpen? Is alles oké met je? Weet je het zeker? Zeker zeker? Nieuwsgierig en zielsbemind… Vaak aan het grappen en kletsen. Ik fleur de ander graag op.
Kijk, ik voel anderen vlijmscherp aan. Ik geloof dat dat mij gegeven is, anderen hiermee helpen. Ik denk dat ik het kan. Ik hoop dat ik het kan. En weer fluistert dat stemmetje in mijn hoofd dat het precies zo moet zijn als dat perfecte beeld. Het bestaat niet! Perfectie bestaat niet!
Ik houd van organiseren, plannen en creativiteit. Laat mij komen in jullie chaos en ik verbind en verbeeld de situatie en communicatie. Ik geloof in de bril van liefde. Delen is helen; ik zoek naar het verhaal achter mensen. Zij die niet gezien worden en talent bezitten. Dat wat jij het liefst verstopt, daar ligt kracht. Zij in herkenning.
Ik kom uit een gezin van zes. Braaf, lief en zorgzaam het perfecte kind. Nu breng ik een klein mensje groot. Voor hem stap ik uit mijn comfortzone. Durven dromen en gewoon doen! Hij is mijn spiegel elke minuut van de dag. Vult mijn hart met liefde desondanks al mijn imperfecties. Gedachtes maken gevoelens, gevoelens bepalen wat je doet. Durf jij anders te denken?
Mijn innerlijke kompas staat aan, ik wil ondernemen, groot dromen en bewust doen. Als ik dan jaren later wijze lessen over het leven mag delen is de kern dat alles wat je buiten jezelf zoekt al binnen in JOU zit.
Judith
Ik ben erg nieuwsgierig en wil de wereld om me heen zo goed mogelijk begrijpen. Als journalist leer ik dagelijks over zeer uiteenlopende onderwerpen. Vervolgens geef ik deze informatie door aan anderen. Op deze manier hoop ik meer begrip te creëren. Ik heb een achtergrond in de politicologie en sociologie. Het liefste houd ik me bezig met onderwerpen die onze samenleving en cultuur raken.
Ik doe mee aan Onze kracht in beeld omdat ik graag wil leren hoe je van een idee naar een expositie toe werkt. Met veel plezier heb ik aan dit project gewerkt. Ik ben meer te weten gekomen over het samenstellen van een expositie en daarnaast heb ik de deelnemers en begeleiders beter leren kennen door hun verhalen te mogen horen.
Van meisje tot meisje, Van vrouw tot vrouw
Jongedame, meisje, mevrouw. Als twintiger word ik op verschillende manieren benaderd. Voor mij is het sinds kort duidelijk. Ik ben een vrouw. Het viel me op dat mijn leeftijdsgenoten verschillend over het meisje of vrouw zijn dachten. Ik besloot op zoektocht te gaan naar de betekenis van het ‘vrouw zijn’. In Amsterdam Nieuw-West vroeg ik meisjes en vrouwen hoe ze zichzelf en mij zagen. Met hun antwoorden wil ik laten zien dat vrouw zijn niet eenduidig en constant is. Het is iets persoonlijks in relatie tot jezelf en anderen.
Leyla
Ik hoop dat ik met mijn verhaal anderen kan raken en inspireren. Niet denken in beperkingen, maar in mogelijkheden.
“Heb jij een beperking? Ben je ziek dan? Maar dat zie je helemaal niet, je lacht altijd!” Toen ik 17 was verloor ik het meest belangrijke in mijn leven… mijn gezondheid. Waar ik eerst gelukkig en gezond was, was ik nu ziek en beperkt in het doen van mijn dagelijkse dingen.
Hoi mooi mens! Ik ben Leyla! Ik ben 22 jaar en een echte Amsterdammer met Marokkaans en Turks bloed, waar ik super trots op ben. Al op jonge leeftijd had ik een passie voor vele dingen. Maar wat wilde ik nou precies met mijn leven? Door de jaren heen heb ik veel pijn en tegenslagen meegemaakt door mijn beperkingen. Ik raakte mensen kwijt maar het meest belangrijke, ik raakte mezelf kwijt. Ik schaamde me voor wie ik was, ‘’het zieke meisje”. Al die jaren was ik op zoek naar mezelf. Wie ben ik, wie wil ik zijn? Hoe wil ik mijn leven leiden? Wil ik weer de oude worden of wil ik juist een nieuwe verbeterde Leyla zijn? Ik kwam in een identiteitszoektocht terecht (Nee geen crisis, een zoektocht!). Een zoektocht die deuren voor mij heeft geopend naar het uiten van mijn emoties in gedichten, spokenword en storytelling. Maar ook deuren geopend naar mijn passie voor het helpen van anderen, wat ik leerde tijdens mijn studie verpleegkunde en nu voortzet door middel van het coachen van mensen met een licht verstandelijke beperking.
Door middel van de workshops die ik heb gevolgd, kon ik mezelf steeds meer ontdekken en ontwikkelen. Tijdens de workshop ‘’Jouw kracht in beeld’’ heb ik hele mooie inspirerende mensen leren kennen. Ik heb veel over mezelf geleerd, dit waren vaak dingen die ik eigenlijk al wist maar ergens in mij verborgen lagen. Ik heb geleerd wat mijn krachten zijn en waar ik plezier uit haal. We sprongen echt de diepte in en daarbij waren Samir en Fouad onze zwembandjes. Ze hielpen ons om het potentiële uit ons zelf te halen. Ik neem nu steeds meer stappen richting de dingen die mij geluk brengen en leer ik steeds meer om de ultieme versie van mezelf te kunnen zijn. Momenteel ben ik begonnen met het geven van workshops, werk ik aan mijn eigen website, ga ik binnenkort een NLP opleiding volgen en ben ik bezig om meer bewustzijn te creëren rondom het leven met een beperking, het delen van emoties die normaal weggestopt worden en de ultieme versie van jezelf te kunnen zijn. Ik hoop dat ik met mijn verhaal anderen kan raken en inspireren. ‘’Niet denken in beperkingen, maar in mogelijkheden.’’ Lots of love, Leyla
Lange tijd heb ik mijn angsten, pijn en verdriet verborgen weten te houden. Maar dit zorgde ervoor dat ik mij onbegrepen en alleen begon te voelen. Ik verdronk in mijn eigen zee van pijn en verwarring. Ik werd onzeker en cijferde mezelf weg, ik was het niet waard om gehoord te worden. Zal iedereen het begrijpen? Nee, maar het praten erover met de juiste mensen zal deuren voor jou openen. Deuren naar heling, acceptatie en zelfliefde. Jij bent de enige die hier een verandering aan kan inbrengen, praat erover met de mensen om je heen. Wees niet bang om deze taboe te doorbreken, blijf jezelf niet wegcijferen. Jij verdient het om gelukkig te zijn. Follow me on instagram en aarzel vooral niet om mij te benaderen. Ik praat en luister graag! Laten we elkaar helpen! ❤
Insta: @liladiariess
Ceylan
Hoi, Hello, Salaam, Merhaba!
“Ja, daar stond ik dan met mijn schoenen in de modder, een normale dame uit Amsterdam west.”
Ik ben Ceylan Çete, een normale dame uit Amsterdam West. Op 17 jarige leeftijd ging ik naar de TU Delft om te studeren, daar was ze dan dat verlegen meisje, niet wetend wie ze is. Daar zat ik als enige dame met een Turks/Marokkaanse achtergrond in de collegezaal met 300 andere studenten. Had ik dan iets gemeen met deze mensen? Ik kwam uit Amsterdam, had ouders die niet gestudeerd hebben en ging niet mee naar de kroeg om een biertje te drinken. Hetgeen we wel gemeen hadden was onze passie voor het oplossen van analytische problemen. Lange tijd wist ik niet meer wat ik wilde? Wat wilde ik betekenen, waar was ik goed in en nog belangrijker wie ben ik! Een innerlijke reis nam mij mee op zoektocht naar mijn Power and Purpose, naar de Ceylan van vroeger en de Ceylan van nu.
27 februari 2020, ik sta op de afsluitdijk. Die enorm lange 30 km dijk die je brengt van Den Oever naar Friesland. Heb jij er wel eens over heen gereden, dat is toch niet normaal hoe lang dat duurt. Of het nou een dijk of dam is daar zijn ze ook nog niet helemaal over uit maar dat doet er allemaal niet toe. Ik sta daar met mijn oranje veiligheidsjas, witte helm en zwarte zware veiligheidsschoenen.
Ik sta op het nieuwe stukje van de dijk. Nieuwe stenen zijn gelegd. Ik zie, water aan de ene kant en water aan de andere kant. Wind waait met een grote kracht door mijn haar, druppels vallen op mijn bril. Mijn schoenen vol met modder. (Ik had trouwens mijn auto ook veilig in de modder geparkeerd, waar ik uiteindelijk uit weggesleept moest worden). Kijkend naar de stenen en een stukje asfalt, dat het nieuwe fietspad moet voorstellen. Gaat er een glimlach op. Wauw, ik werk mee aan zo’n immens en belangrijk project voor ons land. Hier stond ik even stil.
Mijn ouders zijn lang geleden naar Nederland gekomen in de hoop op een betere toekomst. Ik wil niet alleen hopen op een betere toekomst, maar ik wil een betere toekomst creëren voor de wereld, voor onze kinderen. Zorgen dat men veilig kan leven en niet bang hoeft te zijn voor het water dat in de nacht jouw huis binnen kan stromen. Zorgen dat onze kinderen veilig verstoppertje kunnen spelen en niet hoeven te vrezen. Ja, daar stond ik dan met mijn schoenen in de modder, een normale dame uit Amsterdam west.
“Laten we samen de wereld een stukje beter maken.”
Ceylan
Moyca
Mijn kracht in beeld
Ik wil jullie eerst graag een stuk voorlezen dat ergens in de afgelopen 3 maanden tijdens deze training na een frustratie moment op papier verscheen. Het gaat over het proces waar ik nog steeds in zit. Het proces van overgeven aan het niet weten. Het niet erg vinden om niet alle antwoorden te hebben.
Tijdens ‘Onze Kracht In Beeld’ gingen we dieper in op het thema “purpose”. Waar sta ik voor op? Wat drijft mij? Wat raakt mij? Ik word geraakt als mensen zich kwetsbaar durven op te stellen. Als ze durven te zeggen hoe het werkelijk met hen gaat en waar ze tegenaan lopen. Dan kom je op een diepere laag terecht. Er ontstaat ruimte voor gesprekken, verhalen en onderwerpen die er werkelijk toe doen. Om dit te bereiken moet je soms zelf een eerste stap durven zetten.
Als je meedoet aan een training zoals deze kom je ook op dit gebied terecht. Onder de oppervlakte, zo diep als je zelf wilt natuurlijk en zeker een interessant gebied! Samen praten over deze thema’s en mijzelf de ruimte en tijd geven om hier over na te denken. Wat een luxe eigenlijk!
Er werd mij opnieuw duidelijk dat ik het belangrijk vind om mij verbonden te voelen met anderen. Wanneer voel ik mij verbonden? Door onder andere weg te gaan van de oppervlakte en het diepe in te duiken. Maar het zit hem ook in kleine dingen. Kleine contactmomenten met mensen. Momenten waarop we aan elkaar laten zien dat we mens zijn. Juist door dit met elkaar te delen kunnen we elkaar beter relativeren en steunen.
Wie dit leest is leuk!
Een tijdje terug was ik op mijn werk en had een collega een briefje achtergelaten voor de persoon die in de ochtend moest opstarten, dat was ik toevallig. Op het briefje stond: “Lieve collega, hopelijk heb je een fijne dag vandaag! Zet em op!”
Ik was die ochtend behoorlijk chagrijnig maar toen ik dat briefje las, was meteen mijn humeur weer goed. De kracht van een kleine daad!
Dit briefje inspireerde mij om zelf aan de slag te gaan. Ik bedacht op welke andere manieren je mensen blij kan maken, een hart onder de riem kan steken, even kan opvrolijken of aan het lachen kan maken.
Voor OKIB heb ik een sticker ontworpen. Deze kan je aan iemand weggeven of ergens (stiekem) wildplakken om iemand op te vrolijken. Je kan de sticker bij onze raamexpositie in New Metropolis Nieuw-West ophalen.
Welke leuke teksten kom jij tegen op straat?
Als je eens goed om je heen kijkt zie je overal teksten: stickers op lantaarnpalen, graffiti teksten op muurtjes, mooie woorden op een T-shirt of posters die in ramen hangen.
Maak een foto van inspirerende of grappige teksten die je tegenkomt en stuur deze naar mij! Klik op de link hieronder.
Dan zet ik ze op de Instagram van #allemaaldingen
Jesper
Ik ben Jesper. Ik ben geboren en getogen in Nieuw-West. Dit gedeelte van Amsterdam bevat veel groen en natuur. In de natuur van nieuw-west heb ik buiten gespeeld, werd ik verliefd, heb ik gevochten, verdriet gehad en mij uiterst gelukkig gevoeld. Deze connectie met de natuur zorgde ervoor dat ik koos om biologie te gaan studeren. Tijdens mijn studie leerde ik veel over de wereld en mijzelf. Ik kwam erachter dat ik graag voor de klas sta om zo mijn steentje bij te dragen. Vandaar dat ik de lerarenopleiding volg om mijn biologische kennis en mijn levenservaringen te delen.
Tijdens dit project werden al deze doelen en waarden mij versterkt en duidelijker. Luister naar mijn verhaal en ik hoop dat het je aan het denken zet
In luik 1 zie je een jonge Jesper die zich drie doelen had gesteld voor the road to happiness. Hij is nog redelijk naïef en denkt te weten waar het leven naar toe gaat.
In luik 2 zie je een Jesper met een ander kapsel en een andere fase. Hier ben ik op reis. Mijn eerste reis naar een ver land, namelijk China. Ik was net klaar met mijn studie en ik wist niet meer zeker waar het leven naar toe gaat. Een zoekende Jesper.
In luik 3 zie weer een andere Jesper met weer een nieuw kapsel. Het lange haar is een beetje symbool geworden voor het mij erbij neerleggen dat ik niet hoef te weten waar het leven naar toe gaat. Ik heb meer van leven geproefd en meegemaakt dat ik geen doelen hoef te volgen om gelukkig te worden. Geluk zit in het hier en nu!
